Bir zamanlar 4 o?lu olan bir adam varmy?. Çocuklarynyn çok erken karar vermemeleri ve önyargyly olmamalary için onlary bu konuda e?itmek istemi?. Her birinden uzak bir yerde duran a?acyn yanyna gidip ona bakmalaryny istemi?. Ylk o?lu ky?yn gitmi?. Ykincisi ilkbahar, üçüncüsü yazyn ve sonuncusu sonbaharda. Geri döndüklerinde hepsini bir araya ça?yrmy? ve ne gördüklerini sormu?. Ylk o?lan “a?acyn çok çirkin, ya?ly ve kupkuru oldu?unu” söylemi?. Ykinci o?lu “hayyr, ye?illikle doluydu ve canlyydy” demi?. Üçüncü o?lan ba?ka fikirdeymi?. “Çiçekleri vardy ve kokusuyla, görüntüsüyle o kadar muhte?emdi ki, daha önce hiç böyle bir ?ey görmedim” demi?. Sonuncu o?ulsa “hepsinin haksyz oldu?unu ve a?acyn meyvelerle dolu, canly ve hayat dolu oldu?unu” ifade etmi?. Ya?ly adam, o?ullarynyn hepsinin hakly oldu?unu söylemi?. Çünkü hepsi farkly mevsimlerde a?acy görmeye gitmi?. Onlara bu dersle, bir a?acy veya bir insany, kysa bir süre veya bir mevsim tanydyktan sonra yargylayamayacaklaryny anlatmaya çaly?my?, ya da neye sahip olmadyklaryny. “Gerçekleri ancak sonunda 4 mevsimi gördükten sonra görürsünüz. E?er ky?yn vazgeçersen ilkbaharyn nimetinden olursun, yazyn güzelli?inden ve sonbaharyn bütünlü?ünden de.” Bir mevsimin acysynyn, di?er güzel mevsimleri parçalamasyna izin vermeyin. Hayatynyzy bir mevsim (bir dönem) yüzünden yargylamayyn.

__________ GERİ